مهاجر تازه وارد به کانادا - قسمت 3

با سلام
امروز هواى تورونتو بسيار خنك بود ، يعنى واسه تابستان اين قدر خنك بعيد بود. خوب بريم سر دستان كه انشاالله قبل از پايان تابستان بتونيم تموم‌اش كنيم.
-----------------------------------------------------------------------
يكى از مسائلى كه خيلى توجه من رو جلب كرد اين بود كه وقتى تو خيابون‌ها راه ميرفتم ، مثلا خیابون های باريك، ملت همه به من سلام ميكردند، آدم هايى كه اصلا تا به حال نديده بودمشون و كاملا برام غريبه بودند، اما همينطورى به ما و به بقيه سلام ميكردند. نكته ديگه قيافه خندون اكثر ملت بود. اين نكات اون روز هاى اول خيلى برام جالب بود. خلاصه از اين‌ها كه بگذاريم، بعد حدود ۲ هفته از رسیدنمون به كانادا ما هم ۴-۵ تا چمدونى رو كه از ايران اورده بوديم رو به خونهِ جديد برديم. يادمه هر روز صبح ميرفتم بيرون تا اطراف خونه رو بررسى كنم. هر روز صبح بعد از خوردن صبحونه، ميرفتم بيرون و حدود ۴۵ دقيقه پياده روى ميكردم. بعد از يك مدت كه تقريبا اطراف رو شناختم ، يك جنگلی‌ رو پيدا كردم كه دقيقا پشت کتابخونه واقع شده بود. ما هم که خونمون به كتابخونه خيلى نزديك بود ، در نتيجه هر روز صبح ديگه ميرفتم اونجا و راه ميرفتم. جنگل تقريبا كوچيكى بود ، اما بسيار زيبا بود. مورد ديگه اى هم كه تو همون هفتهای اول انجام داديم، دادن يك تست بود ، براى ارزیابی مدرسه. يعنى اين كه اين تست نشون ميداد كه بايد كلاس چند بريم و حدود زبانمون رو نشون ميداد. يادمه با پدرم رفتيم به ساختمونی كه تست رو مى گرفتند.چند نفر ديگه هم اومده بودند. ساختمونش، يك آسمون خراش بود كه نمای بیرونیش كاملا شیشه‌ای بود. با اتوبوس رفتيم اونجا. فردى كه مسئول بود اومد و كليه حاضرين به همراه پدر يا مادرشون رو به نشستن سر يك ميز دعوت كرد. سپس رو به پدر و مادران گفت كه امتحان حدود چند ساعت طول ميكشه پس P.R Card و پاسپورت بچه‌ها رو به خودشون بديد و شما هم چند ساعت ديگه ميتونيد برگرديد تا بچه هاتون رو ببريد. بعدش از هر كدوم از بچه هايى كه اونجا بودند پرسيد كه زبانتون در چه حده؟ همه از جمله ما گفتيم متوسط يا "Intermediate". از قبل ميدونستيم كه اينجا قراره يك امتحان رياضى و يك امتحان انگليسى ازمون بگيرند در نتيجه پدرم بهم گفت كه اول رياضى رو بزن چون اون تعيین كننده اينه كه كلاس چند ميرى، بعد برو سراغ انگليسى. خلاصه با پدر خداحافظى كردم و وارد اتاق امتحان شدم. برگه های مربوط به انگليسى و رياضى رو باهم دادند و گفتند اول انگليسى رو بزنيد ولى ما طبق گفته پدر رفتيم سراغ رياضى. يادمه ریاضیش خيلى آسون بود ولى يك سوال بود كه گزین هاش رو نمى فهميدم چون با اون كلمات آشنايى نداشتم. از مراقب كه پرسيدم گفت اين هم جزوى از امتحانه و بايد بدونيد. خلاصه رياضى كه تموم شد رفتيم سراغ انگليسى. امتحان انگليسیش چند تا Writing داشت. فردى كه مسئول امتحان بود رفت بالاى سر يكى از امتحان دهنده‌ها و وقتى ديد امتحان انگلیسیش شرايط خوبى نداره برگِه رو ازش گرفت و گويا يك مدلِ امتحان ساده تر بهش داد. بالاى سر منم اومد ولى بهم گفت تو خوبى برگت رو نگه در. وسط امتحان دونه دونه كسايى كه امتحان ميدادند رو صدا ميكرد كه بيان تو اطاقش و ازشون چند تا سوال مى پرسيد. نوبتِ من شد و گفت که بيام تو. وقتى رفتم ازم چندين تا سوال پرسيد از جمله اينكه تا حالا از شکسپیر چيزى خوندى كه من گفتم نه و بعد پرسيد تا حالا ادبيات خوندى كه من گفتم به فارسى آره اما به انگليسى نه. همه جواب هاى من رو تو کامپیوترش وارد ميكرد و خلاصه بعد چند تا سوال ديگه كه يادم نيست چى ها بودند، گفت تو ديگه برو بقيه امتحانت رو بنويس. خلاصه امتحان كه تموم شد اومديم بيرون و بهمون گفتند كه صبر كنيد تا امتحانتون تصحیح بشه. در همون حال پدر و مادرم اومدن. خلاصه بعد حدود ۴۰ دقيقه من و پدر مادرم رو صدا كرد. همه دوره يك ميز نشستيم. به پدرم گفت كه پسرتون از لحاظ سطح رياضى خيلى بالاست ( كه البته اين به علت سطحِ بلاى رياضى در کشورمونه و نه متفاوت بودن بنده). و از پدرم پرسيد كه تو ايران چه كلاسى ميرفته كه پدرم گفت ۱۰ ، و طرف هم گفت خوب اينجا بره كلاس ۱۱ . بعد پدرم پرسيد كه پيشنهاد نمى كنيد كه بره كلاس بالاتر؟ كه طرف گفت سطحِ ریاضیش خيلى خوبه ولى واسه خودش راحت ترِ كه جهش نداشته باشه واینکه چون برای ورود به دانشگاه نمره کلاس 12 مهمه بهتره که 1 سال وقت داشته باشه که خودش رو وقف بده و بهم گفت که خیلی خوش شانسی و خوب موقعی اومدی. بعد واسه انگليسى اول به ما توضيح داد كه مهاجرینی كه وارد مدارس كانادا ميشند اگه زبان اولشون انگليسى نباشه بايد يك كلاس انگليسى براى مهاجرين بر دارند به اسم ESL. كلاس (ESL) پنج سطح داره، از A تا E. و كسايى كه وارد ميشند هر ترم در صورت قبولى ميتونند برند كلاس بالاتر تا به ردهٔ E برسند و در آخر ميتونند وارد كلاس انگلیسیه بچه هاى عادى (کانادایی ها) بشند. واسه ما گفت كه سطح زبان پسرتون خوبه و ميتونه بره كلاس E يا بالاترين سطح بشينه ( اين مورد هم به لطف و عنایت خانواده بود كه چون میدانستند ما بلاخره قراره كه مهاجرت كنيم از ۶ سالگى من رو كلاس انگليسى گذاشته بودند) . ديگه از ساختمون اومديم بيرون. پدرم ظاهرا رو برگه های طرف سرك كشيده بود و به من گفت كه ریاضیت رو ۴۴ شده بودى. و با توجه به ۴۵ سوال موجود ، حدس ميزدم كه نمره‌ام همين حدود شده باشه. خلاصه برگشتيم خونه. بعد چند روز پدرم به علت مشغله هایی كه در ايران داشت مجبور بود كه برگرده ايران و ميگفت كه احتمالا مسافرتش ۳ ماه طول ميكشه. خلاصه من بعد چند روز رفتم مدرسه محلمون كه هم تحقيقى كرده باشم ، هم مدرسه رو ديده باشم. وارد مدرسه شدم ، مدرسهٔ بزرگى بود. دورش كاملا چمن بود ، و يك زمين فوتبال آمريكایى بزرگ داشت. ساخته مون مدرسه هم رنگ آجری داشت و مدرسه بزرگى بود. وارد ساخته مون مدرسه شدم . خيلى خلوت بود. دیورهاش سفيد بود و يك ماشين نوشابه هم به يكى از دیورهاش تكيه داده شده بود. وارد دفتر شدم. با خانوم نسبتا مسنی كه تو دفتر نشسته بود سلام علیک كردم و به سختی شرایط رو توضیح دادم و به زور منظورم رو رسوندم كه ميخوام بدونم شرايط ثبت نام چه جوریه. طرف يك مكثى كرد و گفت ما اينجا چون تقريبا تماما کانادایی هستند كلاس ESL نداريم و نمى تونيم شما رو ثبت نام كنيم. از طرف ديگه چون خونهِ ما در محدوده اين مدرسه بود، مدرسه ديگه اى هم نمى شد رفت. قضيه باز پيچيده شده بود.
ادامه دارد ...